Oiga, no sea descreído. Es propio de gente de poca fe…

Hai un país invisible...

26/02/2009

Hai un país invisible, que non ten reflexo nas institucións galegas, no Parlamento, hai un país ao que non se lle deixa falar e propoñer porque posúe a ousadía de imaxinar e a vontade de construír unha nación distinta e mellor, que sabe do valor da dignidade da persoa, da importancia dos dereitos económicos, sociais e culturais para tracexar os vieiros do noso porvir. Ese país invisible merece ter un asento, ter unha voz propia no Parlamento de Galicia, na sede do poder galego.

Agochado polos grandes medios de comunicación e situado extramuros do Hórreo, ese país invisible sabe do valor do emprego estable e con dereitos para poder construír un proxecto de vida, para cohesionar no social o noso país. Ese país invisible recoñece que se pode vivir en armonía coa fermosura da nosa terra sen devastala e depredala cunha práctica desenvolvista só atenta aos beneficios privados a curto prazo. Ese país invisible afirma a vontade de fornecer o noso autogoberno nacional e ampliar os dereitos sociais recollidos no Estatuto. Ese país invisible posúe unhas cualidades formidables para transformar o mesto orballo da resignación que os catro anos de lexislatura produciron tralo solpor do fraguismo.
Lea completa la carta que Yolanda Díaz, candidata de EU a la presidencia de la Xunta de Galicia le ha enviado a los electores gallegos. Y los comentarios, allí.